Bouke is een weekje fietsen met vrienden en dat betekent dat de bouw van het tiny house even stil ligt. Tijd voor reflectie. Hoe kijken we terug op de eerste maanden bouwen? Wat leerden we? Waar besteedden we onze tijd nou eigenlijk aan?
Rond 1 juni startten we met de voorbereidingen voor de bouw van ons tiny house. We waren toen net terug in Nederland en hadden een afspraak bij tiny house bouwer Dimka, die ons in vier uur tijd álles vertelde over het bouwen van een tiny house. Inmiddels zijn we twaalf weken verder. De vloer is af, we hebben de ramen en kozijnen binnen en het hout voor de wandconstructie is besteld. In de afgelopen twaalf weken was Bouke er twee weg voor een cursus. Dat betekent dat we in totaal tien weken overhielden voor het tiny house. Wat deden we in die weken?
Dit is hoe we onze tijd besteedden
- Workshop bij Dimka: 1 dag
- Bouwlocatie zoeken: 4 dagen
- Bouwplaats inrichten, inclusief bouwtent opzetten: 3 dagen
- Spullen (materialen, gereedschap) zoeken op Marktplaats: 4 dagen
- Spullen ophalen via Marktplaats, inclusief trailer ophalen: 5 dagen
- Afspreken met mede tiny house geïnteresseerden: 4 dagen
- Materialen uitzoeken en bestellen: 2 dagen
- Tekeningen maken: 6 dagen
- Woonlocatie zoeken: 3 dagen
- Bouwupdates schrijven voor blog: 6 dagen
- Daadwerkelijk klussen en bouwen: 11 dagen
- Open dag promoten: 3 dagen
Totaal: 52 dagen.
Gemiddeld aantal dagen per week: ruim 5 dagen.
Percentage dagen waarop we daadwerkelijk bouwen: 21%.
Het totale aantal uren dat we aan het tiny house hebben besteed is nog meer dan 52 dagen * 8 uur. Want sommige dingen deden we samen en dan tellen de uren voor twee. Het komt er in ieder geval op neer dat Bouke zo’n vijf dagen per week met het tiny house bezig is geweest en ik één.
Dit is wat ons opviel aan onze tijdsbesteding
Bovenstaand lijstje was voor ons enorm inzichtgevend. Waar we ons over verbaasden is hoe weinig tijd we daadwerkelijk hebben besteed aan het bouwen van het tiny house. Slechts een vijfde van alle dagen ging zitten in het bouwen zelf! Dat komt door de manier waarop we ons tiny house project aanpakken:
- We kiezen ervoor zoveel mogelijk met tweedehands materialen te bouwen en daar gaat veel tijd in zitten: zoeken op Marktplaats, spullen ophalen in alle uithoeken van het land.
- We zitten met een gewichtsbeperking voor ons tiny house en dat maakt dat we niet zomaar alle materialen kunnen gebruiken. Het is een puzzel om mooi én duurzaam én lichtgewicht materiaal te vinden.
- We kiezen ervoor om dit blog bij te houden. Dat kost meer tijd dan je zou denken. Per bouwupdate zijn we ongeveer een dagdeel bezig. Brainstormen over vorm en inhoud, schrijven, herschrijven, foto’s uitzoeken, foto’s verkleinen, blog plaatsen, e-mail uitzetten, reageren op reacties.
- We maken bewust tijd vrij voor andere bouwers en enthousiastelingen die ons benaderen via de blog. Dat levert leuke ontmoetingen en inspirerende gesprekken op.
- We kiezen ervoor om een open dag te organiseren en deze flink te promoten in regionale media en via tiny house platforms. Dat levert leuke dingen op, zoals een artikel in DUIC en een artikel op Klein Wonen Magazine (volgt komende week).
- We kiezen ervoor om alles zelf te doen. Het maken van technische tekeningen hadden we bijvoorbeeld kunnen uitbesteden. Maar we hebben ervoor gekozen dit niet te doen.
- Soms komen er ineens dingen op je pad waar je besluit tijd en aandacht aan te besteden. Bijvoorbeeld het tiny house project in Roosendaal. We waren nog niet actief aan het zoeken naar een woonlocatie maar besloten hier wel in te springen. En daar ging al met al best wat tijd in zitten: online informatieavond bijwonen, inschrijven, presentatie in elkaar zetten, naar Roosendaal reizen, pitchen, terugreizen.
We staan nog steeds achter de manier waarop wij ons tiny house project aanpakken. Want dit is een manier die bij ons past. Realiseer je dat deze tijdsbesteding niet één-op-één over te nemen is voor jóuw tiny house project. Dat ziet er ongetwijfeld heel anders uit, omdat jij andere keuzes maakt en andere uitgangspunten hebt.
Dit is hoe we terugkijken op de eerste maanden
Wat we leerden van de eerste paar maanden bouwen aan ons tiny house:
- We kregen op alle klusdagen hulp van vrienden of familie. Superfijn! En gezellig. We worden zelfs benaderd door bloglezers die graag willen komen helpen. Voor het klussen is het fijn dat we een centrale locatie in Utrecht hebben. Dat maakt de drempel om te komen lager.
- Bijna tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ikzelf nog geen spijker heb geslagen in het huis. Mijn bijdrage aan het tiny house project richt zich tot nu toe op bouwupdates schrijven, spullen ophalen via Marktplaats, de open dag organiseren en polshoogte nemen op de bouwplaats na werktijd. Voor daadwerkelijk klussen is helemaal geen ruimte geweest. Dat vind ik jammer. Het komt deels door al die andere dingen die ik doe en deels omdat Bouke doorgaans klust op dagen dat ik werk. Les voor onszelf: klusdagen inplannen op dagen dat ik ook beschikbaar ben 🙂
- Het loont de tijd, moeite en geld om een goede werkplek in te richten. We zijn zó blij met de bouwtent, de opslagcontainer, het gereedschapsbord, de kwalitatief goede tools, de ruimte in de bouwtent voor opslag van voorraad (isolatie, hout, kozijnen).
- Het is fijn dat Bouke fulltime met het tiny house bezig kan omdat hij er geen andere baan naast heeft. Zo hoeven we niet in de avonduurtjes te klussen. En is er de ruimte om eens een dag vrij te nemen en te relaxen. In plaats van elke week alle avonden en alle weekenden met het tiny house bezig te zijn. Regelmatig in je hoofd even afstand nemen van het tiny house is prettig.
- We hebben véél respect voor timmermannen en bouwvakkers! Het is bizar wat er komt kijken bij het bouwen en ontwerpen van een eigen huis. Daar komen we nu pas écht achter.
- Tijdens het klussen gaat de meeste tijd zitten in de afwerking. Neem de vloer van ons huis. Daar zitten twee opbergbakken. Zonder die bakken had Bouke zo’n vier dagen gedaan over de vloer. Nu, met de bakken erbij, werd het elf dagen!
- Voor Bouke is het zoeken naar een balans. Bij gewone klusprojecten is hij geneigd om 110% te geven: tot in de puntjes voorbereiden, vroeg beginnen, flink doorwerken, een lange dag maken. Dat houd je best een dag vol. Of een weekend. Maar niet vier maanden. Het is een uitdaging voor Bouke om op 80% te bouwen. Om niet elke dag tot het gaatje te gaan. Om niet het idee te hebben dat hij elke dag evenveel meters moet maken. En om voldoende pauzes te nemen tijdens het klussen. Met de intensiteit waarmee hij gewoonlijk klust, houd je een project als dit niet lang vol. En het is wel de bedoeling dat het leuk blijft.
- We vinden het superleuk om met het tiny house bezig te zijn! Het klussen bevalt Bouke goed. Hij houdt ervan projecten te managen, projecten op zijn eigen manier te organiseren, fysiek bezig te zijn en tijd door te brengen met anderen. En dat komt allemaal mooi samen in dit tiny house project.
- Last but not least: met een positieve insteek bereik je veel. We vinden het bijzonder om te zien hoeveel we de afgelopen maanden hebben bereikt. En hoe makkelijk dat gaat. Tuurlijk, we hebben wel eens lastige momenten. Maar over het geheel genomen bereiken we veel. Dat komt doordat we gewoon doen. We hebben een idee en voeren dat uit. We laten ons niet weerhouden door mitsen en maren. Of door ‘wat als’. We beginnen gewoon en zien wel waar het eindigt. We zien het als een avontuur. En die insteek brengt ons ver. Ons advies is: probeer het ook! Zet je angst opzij. Ga gewoon doen wat je het allerliefst wil doen. Of dat nou het bouwen van een tiny house is of iets totaal anders. Linksom of rechtsom komt het goed.
7 comments On Bouwupdate 11: tijd voor reflectie
Leuk overzicht! Ik heb nu al zin om dit najaar te komen helpen…
Jaa, leuk om af te spreken als je in Utrecht woont!
Knap artikel in Duic! Knap wat jullie intussen deden ook! ’t Gaat vooruit!
Lie(f)s.
Dank voor deze eerlijke blog over jullie tijdsbesteding en de keuzes die jullie maken. Een mooie reflectie vooraf voor mij :-). Want ja, (nog als antwoord op een vraag van jou, Iris, bij een eerdere blog) ik wil ook zelf gaan bouwen. En ik herken de neiging om met (minstens :-)) 110% erin te stappen, waardoor het uiteindelijk niet meer leuk is. Mijn yogamat ook maar op de bouwplek neerleggen, dat helpt vast 😉
Leuk om elkaar 13 september te kunnen ontmoeten!
Ja, het is echt een valkuil dat het teveel wordt, helemaal als je bouwt naast een reguliere baan. En als je jezelf tegelijkertijd de druk oplegt om het voor een bepaald moment af te hebben. Een tiny house bouw je vanwege de vrijheid die het oplevert, dan moet je niet tijdens de bouw al ten onder gaan haha. Yoga helpt zeker voor de rust in lijf en hoofd. Ik ga dan ook trouw elke week naar mijn lesjes 🙂
Wederom een leuk, informatief en onderhoudend artikel, dankjewel!
Ik blijf het indrukwekkend vinden wat jullie doen.
Sliding Sidebar
Zoek op tag
Welkom bij Het Bewuste Stel
Wat leuk dat je er bent! Wij zijn Iris en Bouke. We delen op deze website onze zoektocht naar een meer bewust leven. We schrijven over minimaliseren, zero waste, het tiny house dat we bouwen en andere bewuste keuzes die we maken. We hopen ook jou te inspireren om een leven te leiden dat bij jou past.
Meer over ons lees je hier.
Veel leesplezier!
Recente berichten
Volg ons via e-mail