Onze minimalistische wereldreis deel III: bewust fotograferen

bewust fotograferen

Hoe ga je als minimalist op wereldreis? Wij reisden zeven maanden met de trein door Azië. Naast minimalistisch inpakken en zero waste reizen wilden we ‘bewust’ fotograferen. Wat verstaan we daaronder? En hoeveel foto’s maakten we in totaal?

Vroeger was het simpel: je nam een camera mee op vakantie, plus een paar fotorolletjes. Daar deed je de hele vakantie mee. Thuis liet je de foto’s afdrukken en plakte je ze in een fotoalbum. Mijn twee zusjes en ik kregen op een gegeven moment een eigen camera. In de zomervakantie kregen we er een fotorolletje bij. Met z’n drieën maakten we 36 foto’s in drie weken tijd. Dat betekende: nadenken over wat je wilde fotograferen, overleggen voordat je een foto maakte en één foto per keer maken.

Hoe anders is het nu: mijn zussen en ik hebben alledrie een eigen camera (lees: telefoon) en kunnen daar onbeperkt foto’s mee maken. Dat doen we dan ook. Gewoon omdat het kan. En omdat iedereen dat doet. Het gevolg: duizenden foto’s. Die we, laten we eerlijk zijn, niet in een album plakken maar jarenlang in de cloud laten staan.

Bouke en ik wilden het anders doen op onze reis. We wilden bewust fotograferen. De definitie van ‘bewust’ stelden we vooraf samen vast. Verrassend genoeg veranderde de definitie tijdens de reis…

Definitie I: vijf foto’s per dag

Voordat we vertrokken, besloten we ons te beperkten tot vijf foto’s per dag. Dat is best weinig voor een lange vakantie, vonden we. Toch leek het ons haalbaar en we gingen ervoor.

Het eerste deel van de reis maakten we foto’s zoals we dat altijd doen. Gewoon, van de dingen die we wilden fotograferen. We gebruikten de telefoon van Bouke. Die heeft een betere camera dan de mijne en het leek ons handig alle foto’s op een plek te hebben. Ook voorkwamen we dat we allebei met onze eigen telefoon van hetzelfde tafereel een foto zouden maken.

Om de paar dagen bekeken we onze foto’s en verwijderden we degenen die we niet mooi/leuk/goed genoeg vonden. Want vijf foto’s per dag betekende niet dat we er vijf mochten maken. Nee, we wilden er vijf per dag overhouden. Gemiddeld hè. Drie op ene dag betekende ruimte voor zeven op de andere dag.

Definitie II: drie foto’s per dag

Na zo’n 700 foto’s begonnen we toch vraagtekens te zetten bij onze definitie van bewust fotograferen. We maakten een sommetje: met een reis van 200 dagen en vijf foto’s per dag kom je uit op 1000 foto’s. Dat zijn superveel foto’s! Wat doe je daar mee als je weer thuiskomt? Ons plan was om een fotoalbum te maken van de reis. Maar: gaan al die 1000 foto’s daar dan in? Hoe dik wordt het album dan wel niet? En wat doe je met de foto’s die de album-schifting niet overleven? Bewaar je ze op de computer/cloud of gooi je ze alsnog weg?

We verlaagden onze norm. Drie foto’s per dag werd het. Met 200 reisdagen kom je uit op 600 foto’s. En deze zouden allemaal in ons album terechtkomen. Want we wilden geen foto’s laten ‘verstoffen’ op de computer en in de cloud.

Met dit nieuwe maximum in gedachten gingen we alle vakantiefoto’s nóg een keer door. De vraag die we onszelf daarbij stelden, was Verdient deze foto een plaats in ons album? Was het antwoord ‘nee’, dan ging de foto de digitale prullenbak in.

We vonden het overigens niet vervelend onze foto’s nogmaals uit te zoeken. Het was juist een gezellig taakje om samen te doen. En het bevestigde onze beslissing om al onze foto’s in een album te plaatsen. Want foto’s krijgen pas betekenis als je ze (samen) bekijkt. Niet als je ze wegstopt in een digitale map.

Definitie III: een album met paginagrote foto’s

Kort nadat we het aantal foto’s flink terugbrachten, hadden we een gesprek over het album dat we wilden maken. Een van mijn zussen maakt fotoalbums met één foto per pagina. Stijlvol, vonden we. We vroegen ons af of wij dat ook wilden. Zo ja, dan moesten we nóg minder foto’s overhouden! Bijvoorbeeld een foto per dag. Of zelfs nog minder. We besloten ervoor te gaan. Onze nieuwe definitie van bewust fotograferen betekende: alleen foto’s overhouden die goed genoeg zijn om paginagroot in het album te komen.

  • Was een foto te donker, dan ging ie weg. Ook die donkere foto van een geweldige avond op een rooftopbar in Singapore.
  • Was een foto onscherp, dan ging ie weg. Ook die bewogen foto van een memorabele fietstocht door Moskou.
  • Was een foto genomen met een vette lens, dan ging ie weg. Ook die foto met waas van een prachtig uitzicht over de rotsformaties in Guilin.
  • Was het object op de foto slecht zichtbaar, dan ging ie weg. Ook die bijzondere foto uit Thailand van een python waarop de python slechts als stipje te zien was.
  • Wisten we niet meer waar een foto was genomen, dan ging ie weg. Ook die foto van een mooie tempel in Japan die we ons pas na lang nadenken konden herinneren…
  • Hadden we een foto dubbel, dan bleef er één over. Dit gold ook als we een foto van mij hadden, een foto van Bouke en een foto van ons samen op dezelfde plek. Liever één mooie foto dan drie soortgelijke. De herinnering komt ook met die ene foto weer naar boven. Zelfs na 1, 5 of 10 jaar.

We dachten tijdens het selecteren ook aan onze arme familieleden en vrienden die we thuis het album wilden voorschotelen. Zitten zij echt te wachten op honderden foto’s van plekken waar ze zelf niet zijn geweest? Voor hen is het leuker een beperkt aantal goede foto’s te zien dan een groot aantal zo-zo foto’s.

Met onze nieuwe definitie van bewust fotograferen in het achterhoofd besloten we ook anders te fotograferen. Niet zes foto’s maken en er één bewaren. Nee, eerst kijken naar licht en perspectief en dan één foto maken. Een beetje zoals vroeger, in de tijd van de analoge camera’s. Onze foto’s werden er beter van. Ook al hebben we niet de nieuwste telefoon met de beste camera. Je hoeft geen professioneel fotograaf te zijn om de kwaliteit van je foto’s te verbeteren.

Hoeveel foto’s hielden we over?

bewust fotograferen

De vraag der vragen is hoeveel foto’s onze selectieronden overleefden. Het antwoord… *tromgeroffel* … is: 181! Jawel, 181 foto’s in 200 dagen. Minder dan een foto per dag. We zijn er trots op. Bij thuiskomst bleek 181 paginagrote foto’s alsnog te veel voor een digitaal gemaakt album. Want bij Albelli is een album maximaal 120 pagina’s dik. Dat betekende dat we toch pagina’s met meerdere foto’s hebben. Gecombineerd met paginagrote foto’s. Een prima compromis voor ons 🙂

Hoe ga jij om met vakantiefoto’s? Bewaar je ze allemaal of bewaar je een selectie? Maak je een album?

13 comments On Onze minimalistische wereldreis deel III: bewust fotograferen

  • Leuke blog! Wij hanteren ook de maximaal één foto per dag regel als we vakantiefoto’s showen 🙂 Op reis met mijn zusje spraken we ook camera-dagen af: alleen diegene met de camera-dag neemt foto’s, de ander mag gewoon genieten…

    • Dat is ook een leuk idee, camera-dagen. Want inderdaad, foto’s maken leidt eigenlijk af van waar het om draait, namelijk genieten van de plek waar je bent en van wat je aan het doen bent. Mijn ervaring is ook dat je soms meer tijd kwijt bent als je samen foto’s maakt: dan vindt eerst de één de foto niet leuk, dan vindt de ander de foto niet mooi. Zo blijf je elkaar bezig houden met het maken van de ‘perfecte’ foto. Als je in je eentje foto’s mag maken en mag beslissen of een foto goed genoeg is, dan gaat het vaak sneller.

  • Je moet het maar doen!
    Ik zoek voor m’n blog 3 à 4 fotootjes per week, niet altijd de beste, wel (voor wie me kent) een soort dagboek-tussen-de-lijntjes. Veel meer wordt ook niet bewaard. De digitale prullebak slikt gretig…
    Lie(f)s.

    • Ja, als je voor je blog eigen afbeeldingen gebruikt, heb je natuurlijk meer foto’s om te maken. Naast de foto’s in ons vakantiealbum hebben wij daarom ook een aantal foto’s die specifiek voor het blog zijn. Veel van de foto’s die we tot nu toe op ons blog hebben staan zijn nog op reis gemaakt 🙂

  • Menno Dekhuyzen

    Hallo,
    Ik lees met veel interesse jullie blog!
    De Tiny house opzet is erg interessant, maar ook de verre (fiets) reizen heeft mijn interesse.
    Zelf ben ik 2x 6 maanden (betaald) op verlof geweest en heb daarbij gefietst.
    De enorme hoeveelheid foto’s komen mij bekend voor en jullie beslissingsboom is aantrekkelijk.
    Zelf heb ik de laatste reis 8000 foto’s gemaakt en verzuip er bijna in. Een album is reeds af en een tweede (voornamelijk foto’s) is in de maak.
    Ik heb gebruik gemaakt van Blurb een album maker die alleen albums maakt.
    Mijn albums zijn 440 bladzijden van A4 formaat!
    Misschien een tip als jullie een album gaan maken van jullie Tiny house avontuur en opbouw?
    Ik ben het helemaal met jullie eens dat de cloud geen plek is voor al die foto’s!

    • Superleuk Menno, dat je met de fiets twee lange reizen hebt gemaakt! Ons oorspronkelijk plan was om deels per fiets en deels per trein naar Azië te reizen. We besloten dat uiteindelijk toch niet te doen, omdat we grotendeels in de wintermaanden zouden fietsen (en dat leek ons minder prettig qua temperatuur) en omdat het in veel treinen (waaronder de Transsiberie Express) niet is toegestaan om fietsen mee te nemen. En onze fietsen per vliegtuig naar een bestemming in Azië laten vliegen wilden we ook niet, omdat we er bewust voor kozen om niet te vliegen. We wilden dan ook geen uitzondering maken voor een fiets 😉
      Goede tip van Blurb, die kende ik nog niet. Het voordeel van de paginabeperking bij Albelli was trouwens wel dat we opnieuw gedwongen werden om kritisch naar onze foto’s te kijken. Uiteindelijk zijn er nog een paar foto’s geweest die onze eigen selectie hadden doorstaan maar die we toch niet in het album hebben opgenomen omdat het niet paste.

  • Wat een goede inspiratie! Ik denk dat zo weinig mij niet gaat lukken, maar ik ga deze inspiratie zeker meenemen tijdens mijn volgende vakantie!

    • Leuk Ilona! Wat ik vooral heb ervaren is hoe waardevol het kan zijn om eens bewust na te denken over hoe je met foto’s omgaat (maken, bewaren, opslag). Of je er dan uiteindelijk 50, 200 of 800 overhoudt, maakt in feite minder uit. En het verschilt natuurlijk per persoon, welk aantal foto’s goed voelt.

  • Mooi verslag van jullie foto dieet.
    Maar dat de foto van de gezellige rooftop bar avond in Singapore de selectie niet heeft overleefd …
    Mocht je die toch nog eens willen zien, wij bewaren ‘m wél dus kan je er bij ons nog eens naar kijken.

  • Erni Kroondijk van Atten

    Wat een leuk foto-avontuur. Ik vind het stoer van jullie. Ben benieuwd naar jullie album.

  • Pingback: Onze minimalistische wereldreis deel 4: ontspanning en vermaak - Het Bewuste Stel ()

  • Pingback: Onze minimalistische wereldreis deel V: schoon, veilig en comfortabel reizen - Het Bewuste Stel ()

Leave a reply:

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Site Footer

Sliding Sidebar

Welkom bij Het Bewuste Stel

Iris & Bouke

Wat leuk dat je er bent! Wij zijn Iris en Bouke. We delen op deze website onze zoektocht naar een meer bewust leven. We schrijven over minimaliseren, zero waste, het tiny house dat we bouwen en andere bewuste keuzes die we maken. We hopen ook jou te inspireren om een leven te leiden dat bij jou past.

Meer over ons lees je hier.

Veel leesplezier!

Volg ons via e-mail