De kunst van het weggeven van spullen

Deze week geen bouwupdate. Bouke was een paar dagen naar een meditatieworkshop en daarom besteedden we minder tijd aan het tiny house. De meditatieworkshop bleek een goede aanleiding voor de blog van vandaag. Een blog over het weggeven van de spullen die geen waarde meer toevoegen aan je leven. Weggeven ja, in plaats van verkopen. Waarom kiezen wij ervoor onze overtollige spullen gratis weg te geven?

De workshop van Bouke richtte zich op het hart. Leven vanuit je hart in plaats van je hoofd. Vanuit liefde in plaats van angst. Vanuit vertrouwen in plaats van wantrouwen. Klinkt wellicht wat zweverig. Hoe maak je dat concreet? Hoe pas je het toe in de praktijk? Daar zijn ontelbaar veel manieren voor. Eén manier die we sinds kort zelf toepassen: we geven onze overbodige spullen weg in plaats van dat we ze verkopen.

Overbodige spullen wegdoen

De afgelopen jaren hebben we veel van onze spullen weggedaan. Omdat we ons realiseerden dat we ze niet gebruiken. Of dat we ze niet nodig hadden. Deze spullen zomaar weggooien, bij het restafval of het grofvuil, doen we niet. We zoeken er eerst een goede nieuwe bestemming voor. We vragen familie bijvoorbeeld of ze er belang bij hebben. Hoeveel appjes met foto’s we de afgelopen jaren wel niet verstuurden met de vraag ‘Kunnen wij iemand blij maken met …?’ 😉

Daarnaast verkochten we een groot deel van onze spullen via Marktplaats. Een leuke manier om spullen kwijt te raken. Omdat je weet wie je spullen koopt en omdat de koper er echt op zit te wachten. Dat is niet het geval als je spullen naar de kringloop brengt, bijvoorbeeld. Dan is het veel anoniemer. Ook is verkopen via Marktplaats een ideale manier om een leuk zakcentje te verdienen.

Een goede prijs

Vroeger wilde ik graag een ‘goede prijs’ krijgen voor de spullen die ik via Marktplaats verkocht. Zo zette ik eens mijn magnetron op Marktplaats. Bouke en ik waren net gaan samenwonen en twee magnetrons is dan wat veel van het goede. Ik vroeg er €50 voor omdat ik het dat waard vond. Er kwamen aardig wat reacties op mijn advertentie. Het ‘probleem’ was dat niemand er €50 voor wilde betalen. €20 wel, €30 ook nog. Ik wilde alleen per se niet zakken in prijs. Toen de magnetron al wekenlang online stond, ging ik toch overstag en accepteerde ik iemand die er €30 voor wilde betalen. Ik was mijn magnetron eindelijk kwijt. De koper was er blij mee, maar ik niet. Omdat ik vond dat ik geen goede deal had gemaakt. En omdat ik het irritant vond dat het zo lang duurde voordat de magnetron verkocht was.

Iedere euro is er één

De magnetron was voor mij aanleiding om anders aan te kijken tegen verkopen via Marktplaats. Vanaf dat moment besloot ik: iedere euro die ik verdien, is mooi meegenomen. Ik ga niet meer koste wat kost proberen een ‘goede prijs’ te vangen voor mijn spullen. Die instelling werkte lange tijd goed. Ik was blij met alles wat ik verkocht, omdat het zo een nieuwe bestemming kreeg en het voorwerp mijn huis uit was.

Spullen gratis weggeven

Toch knaagde het onlangs. Want is het überhaupt nodig om geld te vragen voor spullen waar je vanaf wil? Het geld is een leuk extraatje, meer niet. Ik herinnerde me ook weer wat mijn vader vroeger altijd zei: Als je veel geeft, krijg je veel terug. Als kind snapte ik dat niet. Gaf ik een snoepje weg aan een ander kind, dan kreeg ik er toch geen snoepje voor terug?

Inmiddels (ouder en wijzer ;-)) denk ik het wel te snappen. Je krijgt wat je geeft. Wil je iets hebben? Geef het dan. Wil je meer vrolijkheid in je leven, geef dan vrolijkheid. Wil je liefde, geef dan liefde. En wil je meer geld, geef dan geld. Dat klinkt misschien tegenstrijdig. Maar het werkt omdat je aantrekt wat je denkt en voelt en doet. Soms krijg je meteen iets terug als je iets geeft, soms pas later. Soms van dezelfde persoon, soms van een ander. En soms in dezelfde vorm, soms in een andere.

Wat krijgen wij ervoor terug?

Inmiddels hebben we een aantal keer iets gratis weggegeven via Marktplaats. Het voordeel? In de eerste plaats dat we onze spullen binnen no time kwijtraakten, meestal dezelfde dag al. Nog belangrijker: het zorgt voor onthechting. We zien onze spullen meer als doorgeef-voorwerp, als bruikleen-voorwerp. In plaats van als bezit-voorwerp. Wij hadden het voorwerp een tijd in huis, nu krijgt het een plek in een ander huis. En als de ontvanger er klaar mee is, kan het weer door naar een volgende persoon.

We laten het voorwerp makkelijker los. In plaats van er aan vast te houden. Zoals ik deed bij de magnetron. We zijn dankbaar dat we er een ander blij mee maken. We geven weg zonder er iets voor terug te verwachten. Dat voelt goed. Omdat vrijgevigheid je nou eenmaal een goed gevoel geeft over jezelf. Ik denk zelfs dat we er leukere mensen van worden. Dat is misschien raar om over jezelf te zeggen, maar ik geloof oprecht dat er een positieve vibe ontstaat als je spullen gewoon weggeeft.

In ruil voor een stekje

Het gratis weggeven van onze spullen leidde meteen al tot iets moois. Ik bood via Marktplaats gratis een schoudertas aan die ik niet meer gebruikte. Op het profiel van degene die reageerde, zag ik dat ze stekjes verkocht. Laat ik nou net bezig zijn mijn plantenverzameling uit te breiden! Ik vroeg haar of ze een stekje voor mij wilde meenemen. Dat deed ze. Ik hoefde er niet voor te betalen, zei ze bij het ophalen van de tas. Zo werd het een soort ruilhandel. Ik gaf een tas en kreeg er een stekje voor terug.

We gaan rustig door met weggeven van onze overbodige spullen via Marktplaats. Als de familie er tenminste geen belang bij heeft en we niemand anders bedenken om de spullen aan door te geven. We zijn nog niet zo ver met weggeven als dit stel, dat geheel leeft volgens de principes van de geefeconomie, maar het is een mooi begin voor ons.

Geef jij wel eens gratis spullen weg, bijvoorbeeld via Marktplaats? Wat levert dit jou op?