Synchroniciteit: beweeg mee en stroom als water

Zonder ook maar iets gepland te hebben toch het gevoel hebben dat alles volgens plan loopt. Of dingen die totaal anders lopen dan ik in mijn hoofd had, maar vervolgens in de praktijk als puzzelstukjes in elkaar vallen. En in veel gevallen zelfs nog mooier dan ik had kunnen bedenken. Dit is synchroniciteit.

Hoe meer je de dingen gewoon laat gebeuren, hoe makkelijker en vaker ze lopen alsof het haast te mooi is om waar te zijn is. In taoïstische bewoordingen: je beweegt als water mee met de stroom van het leven. Want geldt het niet voor iedereen dat de gezelligste avonden juist de onverwachte avonden zijn? Bijvoorbeeld als je toevallig een vriend tegenkomt en ter plekke besluit samen iets te gaan doen. Of als je ‘s middags spontaan besluit om ‘s avonds nog even een drankje te doen met iemand?

Minder plannen = meer ruimte

Waarom plannen we allemaal zo veel als de leukste dingen juist spontaan en ongepland ontstaan!? Hoe zou je leven eruit zien als je meer tijd en (mentale) ruimte neemt om de dingen te laten ontstaan zoals ze op dat moment ontstaan? Juist ook op de momenten dat alles anders dreigt te lopen dan je had verwacht. Want als je dan besluit om mee te bewegen in plaats van te proberen de situatie weer onder controle te krijgen, dan kunnen er wel eens mooie dingen ontstaan! Iris zei het eerder al: leegte creëert ruimte.

Dezelfde plaats, hetzelfde moment

Mooie woorden, maar hoe ziet dit er nu uit in de praktijk? Een voorbeeld. Tijdens onze wereldreis bracht ik vijf weken door in een tai chi centrum in China. Vlak voor vertrek hoorde ik dat een medestudent van mijn tai chi school in Utrecht naar hetzelfde tai centrum in China zou gaan. Sterker nog: hij ging in exact dezelfde periode als ik!

Het is toch ‘ongelooflijk’ dat je een school uitkiest waar vijf andere studenten van over de hele wereld verblijven. En dat één van die medestudenten een bekende blijkt te zijn. Daar komt bij dat Iris en ik onze reis een half jaar vervroegd hadden dan oorspronkelijk bedacht. Waarom!? Omdat dit goed voelde om te doen. En omdat we het niet zagen zitten nog een half jaar te wachten op iets dat we zo graag wilden 🙂

Achteraf gezien was onze hele reis niet doorgegaan zonder deze verandering. Want door corona hadden we dan niet eens kunnen vertrekken. Noem het ‘ongelooflijk’. Of ‘bizar toevallig’. Of ‘een ongekende samenloop van omstandigheden’. Of hebben we simpelweg meebewogen met de stroom van het leven? Door te luisteren naar wat goed voelde. En is het daardoor zo gelopen als het had moeten lopen? Met een duur woord noem je dit ook wel synchroniciteit.

De oranje Hema tompouce

Een ander, kleiner voorbeeld van synchroniciteit waaruit blijkt dat je dagelijkse leven een stuk leuker wordt als je het laat stromen als water. Op de terugweg van onze reis vroeg ik Iris waar ze zin in had als we na zeven maanden weer voet zouden zetten op Nederlandse bodem. Iris antwoordde: een oranje tompouce. Omdat ze haar jaarlijkse tompouce op Koningsdag zo had gemist 😉 Drie keer raden wat we bij thuiskomst bij de post aantroffen? Een tegoedbon van Iris haar werk voor vier Hema tompoucen!

Het is ergens goed voor

Als er iets vervelend gebeurt, zegt mijn oma altijd: het zal wel ergens goed voor zijn. In het verleden vond ik dit een frustrerende uitspraak 😉 Inmiddels begin ik in te zien dat dit echt zo is. Zo kon de locatie vlakbij Zwolle waar we ons tiny house zouden bouwen op het laatste moment niet door gaan. Een flinke domper. Maar twee weken later vonden we bouwlocatie in Utrecht. Eentje die zoveel beter aansluit bij onze wensen en plannen! Denk bijvoorbeeld aan de open dag die we vorige week organiseerden.

Beweeg mee als water

Wil je ook meer van dit soort dingen in je leven? Denk dan eens na over de volgende situaties. Wat doe je als een vriend je dinsdagavond belt met de vraag om woensdag een dag op stap te gaan. Zeg je dat je moet werken? Of neem je spontaan een dag vrij? Wat doe je als de trein niet meer rijden en je vastzit in in een vreemde stad? Ga je zitten sippen op het station? Zadel je het thuisfront op met een twee uur durende autorit om je op te halen? Of pak je de OV-fiets, verken je de stad en trakteer je jezelf op een lekker diner? Wie weet beland je wel in het beste restaurant waar je ooit gegeten hebt! 🙂

Heb jij wel eens synchroniciteit meegemaakt? Dat de dingen ineens onverwacht mooi samen leken te komen? Of dat iets vervelends uiteindelijk juist iets positiefs opleverde?