Bouwupdate 19: wat een werk, de afwerking van ons tiny house

De laatste loodjes wegen het zwaarst: het is een cliché, maar het gaat 100% op voor ons tiny house. De afwerking van ons tiny house kost meer tijd dan gedacht. Zoveel tijd dat het ons heeft doen besluiten om de verhuizing twee weken uit te stellen. We gaan nu komend weekend ons huis verplaatsen.

Soms zit het mee, soms zit het tegen. De bouw van ons tiny house verliep lange tijd voorspoedig. De laatste paar weken loopt het gevoelsmatig iets minder soepel. Hoe dat komt? Voorheen deden we veel grote klussen. Waar we dagen over deden. En waar we meteen resultaat van zagen. Nu doen we vooral kleine klussen. Véél kleine klussen. Waar denk- en uitzoekwerk bij komt kijken. Waarvoor we moeten pielen, prutsen en priegelen. En waar we weinig zichtbaar resultaat van zien. We hebben de afgelopen weken een paar keer bij zulke kleine klussen voor de afwerking van het tiny house een tegenslag gehad waar we veel tijd aan kwijt waren. En omdat we ons huis graag zo bewoonbaar mogelijk verplaatsen, hebben we besloten de verhuizing uit te stellen naar volgende week. Wat we de afgelopen weken allemaal deden? Lees en kijk mee.

Verven

Alle houten binnenmuren kregen een tweede laklaag. En we gaven de muren op de vide een kleurtje. We gingen daarbij voor groen. We wilden géén pastelgroen en dachten een meer donkere kleur groen te hebben besteld. Maar een kleur uitzoeken van een scherm blijkt toch minder goed te werken dan naar een bouwmarkt gaan en staaltjes vergelijken. Want toen de verf was opgedroogd bleek de muur, jawel, pastelgroen te zijn! Tja, gegokt en verloren 😉 Voorlopig laten we het zo. En stiekem begint vooral Bouke de kleur inmiddels best te waarderen.

Lades

We monteerden lades in de trapkast. Via Marktplaats kochten we twee Malm-ladekasten. Daar haalden we de lades uit. De frontjes haalden we eraf en vervingen we door dezelfde houten platen als de rest van de trapkast. Ook de lades kregen twee laklagen ter bescherming.

Keuken

Via Marktplaats vonden we een tweepits gastoestel dat we in de lengte inbouwden in het aanrechtblad. Zo neemt het lekker weinig ruimte in. We kochten daarnaast een hervulbare tank biogas. En zo konden we ons eerste pannetje soep opwarmen! In de winter wekken we met onze zonnepanelen onvoldoende elektra op om elektrisch te kunnen koken. We gaan kijken of dat in de zomer wel kan. We zetten dan een nog-te-maken houten plaat over het gasstel heen en plaatsen daar een nog-aan-te-schaffen elektrisch kooktoestel op. Overigens hebben we definitief besloten om zonder koelkast te leven in ons tiny house. Spannend! We gaan zien hoe het bevalt. Een update van het leven zonder koelkast volgt ongetwijfeld over een paar maanden.

Appartement

We zeiden ons appartement in Leidsche Rijn vaarwel en droegen het over aan een goede vriend van Bouke. Deze vriend is na een reis van ruim een jaar terug in Nederland en was op zoek naar tijdelijke woonruimte. Vanuit ons appartement gaat hij op zoek naar eigen woonruimte. Dit betekende voor ons: spullen inpakken, meubels op Marktplaats zetten en ons appartement schoonmaken. Onze spullen staan bij de ouders van Bouke op zolder en ook wijzelf bivakkeren sindsdien bij zijn ouders.

Online open dag

Op de dag dat heel Nederland genoot van de sneeuw- en schaatspret organiseerden we een virtuele rondleiding door ons tiny house. Zo’n vijftig liefhebbers keken mee en stelden vragen. Ons huis was die ochtend ijzig koud. Het bodempje water dat nog in de waterkoker zat was zelfs bevroren! Toen de kachel eenmaal een paar uurtjes aan was en de zon rond het middaguur op het huisje scheen, werd het aangenaam warm en konden onze mutsen, sjaals en extra broeken uit.

Vloer onder vide

De vloer onder de vide bleek helaas niet stevig genoeg te zijn. Zelfs met de tatamimatten erop veerde de vloer nog te veel naar onze zin. Aj, iets te veel gelet op gewichtsbesparing en daardoor te dunne OSB-platen gebruikt als toplaag. Dus moest er versteviging komen. Vloer eruit zagen, extra balken in het frame leggen en vloer er weer op leggen.

Zonnepanelen

Een flinke klus, de installatie van de zonnepanelen. De lange voorzijde van ons huis, met openslaande terrasdeuren, komt in Apeldoorn op het zuiden te staan. Ons dak loopt echter schuin af richting het westen. We willen de zonnepanelen omhoog kunnen zetten, zodat we meer zon kunnen vangen. Dat betekende dat we goed moesten nadenken over een geschikt bevestigingssysteem. Eenmaal bedacht bleek het nog een aardig werk te zijn om alle onderdelen te bevestigen.

Daarnaast is het aansluiten van een volledig off-grid systeem gewoon een flinke puzzel. Vooral als je het zelf wil doen. Van batterij tot omvormer. En van stoppenkast tot battery charge controller. Gelukkig kreeg Bouke goede ondersteuning van Stroomwinkel. Het handige is dat onze installatie in hun systeem staat, waardoor zij van afstand kunnen meedenken en -helpen. Na anderhalf uur bellen was het systeem up and running. We konden voor het eerst de lichten laten branden op de batterij. Hoera! Overigens halen we voor het transport van ons huis de zonnepanelen er weer af. Die bevestigen we definitief als we in Apeldoorn zijn.

Waterinstallatie

Na het gepuzzel met de zonnepanelen gingen we verder met de waterinstallatie: waterpomp, waterfilters, geiser en leidingen. Een uitgebreid systeem, waar ook veel denkwerk in is gaan zitten. We zullen daar later uitgebreid over schrijven. Het watersysteem zorgde voor hoofdbrekens. Eerst leverde de waterpomp onvoldoende druk. Toen bleek onze geiser net te hoog te zitten om het rookafvoerkanaal aan te sluiten. En vervolgens bleken onze waterfilters en tweedehands keukenkraan te lekken. Tja, zo wordt het incasserings- en probleemoplossend vermogen van Bouke flink op de proef gesteld… Het is gelukkig gelukt om alle problemen op te lossen. Daar ging wel wat slecht slapen, bellen, denken, dweilen, uitzoeken, opnieuw installeren en nieuwe onderdelen kopen aan vooraf. Het houdt ons van de straat, zullen we maar zeggen 🙂

In Apeldoorn haalden we drie IBC-tanks op van 1000L. Twee ervan doen dienst als wateropslag en de derde is bedoeld als helofytenfilter voor het filteren van grijs water. De gemeente heeft een gat gegraven waar de tanks in kunnen. Het gat is alleen net niet diep genoeg, waardoor we alsnog zelf nog aan de bak moeten. Dat doen we volgende week, als ons huis er staat.

Badkamer

Momenteel zijn we bezig met de badkamer. Vloer isoleren, douchegoot bevestigen, stevige watervaste plaat op de vloer en zeil erbovenop. We bestelden wandpanelen voor de muren. Van een vriendin die haar huis aan het verbouwen is kregen we een douchekop, -slang en -stang. Via Marktplaats vonden we een houten wc-bril en rvs emmer voor het composttoilet. Het pronkstuk van onze badkamer is de porseleinen urine separator voor het opvangen van urine. Gemaakt door een kunstenaar uit Servië die zich inzet voor een duurzamere wereld. Komende week zetten we de douche en wc in elkaar en bevestigen we de wandpanelen. Net op tijd voor de verhuizing!

Routeverkenning

Bouke verkende met zijn vader alvast de route die we met het tiny house gaan rijden. Het lastigste stuk? De vijftien verkeersdrempels in de wijk waar we doorheen moeten voordat we op ons terrein zijn… We hebben voor de verplaatsing een enorme verhuisbus gehuurd waar we het tiny house achter hangen. Zelf mogen we niet rijden met het tiny house, omdat we geen BE-rijbewijs hebben. Gelukkig is de vader van Bouke bereid om dit te doen. Als we volgend weekend met het huisje op het terrein aankomen, staat er een tractor (met bestuurder) voor ons klaar om het huis de laatste paar meters naar zijn plek te rijden. En zo bereiden we ons langzaam maar zeker voor op de verplaatsing van het tiny house en op de eerste nachten in het huis.

En hoe gaat het met ons?

Eerlijk is eerlijk, de afgelopen weken waren best vermoeiend. Voor Bouke vanwege de vele kleine klussen die horen bij de afwerking van het tiny house. En de neiging tot multitasken die daardoor ontstaat. Dat vraagt mentaal veel van hem. Voor mijzelf geldt dat de combinatie van tiny house, verhuizing, werk, open dag, blog en zwangerschap teveel van het goede blijkt te zijn. Ik zit lichamelijk tegen mijn grenzen aan en heb daarom afgelopen week op het werk een stap terug gedaan. Het lastigste voor ons allebei is misschien wel de acceptatie dat de dingen anders lopen en meer tijd kosten dan we zouden willen. Een mooie les voor ons. Wat rust geeft is de prioriteitenlijst die we hebben gemaakt en de realisatie dat we al zo ver zijn dat we prima in ons tiny house kunnen wonen. Alles wat we voor de verhuizing nog doen is mooi meegenomen!

Spannende weken in het verschiet

Er liggen nog een paar spannende weken voor ons. Eerst de verplaatsing en de verhuizing. En dan de klussen die in Apeldoorn op ons wachten. Keuken afmaken, werk- en eettafel maken, terras bouwen, huis inrichten. Terwijl ik dit schrijf verblijven we een nachtje in een huisje in het bos. Even wat tijd voor onszelf en voor elkaar. En even niet bezig zijn met de afwerking van het tiny house. Zodat we daarna weer met meer energie en plezier verder kunnen. Op naar de verplaatsing aankomende vrijdag!