Bouwupdate 18: ons huisje in volle glorie!

Tadaa, daar is ie dan: ons tiny house in vol ornaat! Het voelde alsof we een cadeau mochten uitpakken toen we onze bouwtent afbraken. Laag voor laag kwamen de tentdoeken eraf en kregen we steeds beter zicht op ons huis. Het hoogtepunt kwam toen de bouwtent helemaal weg was en we voor het eerst ons tiny house van afstand konden bewonderen. Het tweede hoogtepunt volgde kort daarop: we legden al duwend de eerste meters af met het huis.

Vorig weekend was het zover. Ons tiny house was waterdicht en we moesten het verplaatsen naar de andere kant van het terrein. De nieuwe huurder gaat binnenkort op ‘onze’ plek van start met het bouwen van een kunstgalerie. Hoog tijd om vrienden en familie op te trommelen om te helpen onze bouwtent af te breken. De tent krijgt een tweede leven bij een volgende tiny house bouwer. Het wordt zo een heuse tiny house bouwtent 🙂

Ploegendienst

Zoals het een goede klusdag betaamt begonnen we de dag met koffie, thee en zelfgemaakte vegan taart. Vervolgens gingen we uitermate efficiënt aan de slag. Iedereen was door Bouke netjes verdeeld in ploegen. Team ‘Bouwtent’ ging bezig met het afbreken van de tent: schroeven uit de grond boren, spanbanden weghalen en tentdoeken loshalen. Team ‘Wasstraat’ boende de tentdoeken, hing ze te drogen en vouwde ze op. En team ‘Huis’ was verantwoordelijk voor het lakken van de binnenwanden en kitten van de vensterbanken. Rond 12 uur arriveerde team ‘Catering’ met de lunch. Tegen die tijd waren alle tentdoeken weggehaald, waardoor het tiny house langzaam maar zeker onder de bouwtent vandaan kwam kruipen.

Op commando

Na de lunch was het tijd voor de eerste gezamenlijke klus van de dag: het verplaatsen van het frame van de tiny house bouwtent. De afbouwers hadden de metalen buizen van een van de lange zijden verwijderd. Daardoor konden we de rest van het frame over het huis heen tillen. Iedereen bij een eigen paal en op commando van Bouke tilden we meter voor meter het frame over het huis heen. Totdat het naast het huis stond. Nu moest het frame nog afgebroken worden. Ook dat deden we synchroon. Buis losschroeven, frame iets omhoog tillen, buis eronder uit trekken et voilà, de tent was een verdieping minder hoog.

In vol ornaat

Dit was het moment dat we voor het eerst ons huis in goed daglicht en van afstand konden bekijken. En wat is dat leuk! De vorm, de kleuren en de grootte van het huis komen zoveel beter uit dan wanneer je er met je neus bovenop staat in een afgesloten ruimte. Echt genieten. Het huis is nog mooier dan we dachten. En wat een licht hebben we binnen. De kachel kan nu aan, omdat er geen tent meer overheen staat die blauw komt te staan van de rook. Ja, ook een week later nog genieten we er elke keer weer van als we ons tiny house in volle glorie in het daglicht zien staan 🙂

Dertig meter verder

Toen alle schoongemaakte tentdoeken en buizen netjes waren opgeborgen in dozen, was het tijd voor de tweede gezamenlijke klus van de dag: het verplaatsen van het huis. Een spannende aangelegenheid, want de trailer heeft al die tijd op steunpoten gestaan. Nu zouden we voor het eerst zien of de wielen het zouden houden. En of het tiny house in balans was.

Centimeter voor centimeter draaiden we de poten weg en brachten we het gewicht op de wielen. En gelukkig ging dit goed! Aan de zijde van de dissel, bij het hoekraam, bleek iets meer gewicht te zitten dan aan de andere kant, bij de voordeur. Het verschil in gewicht bleek ongeveer drie volwassen mannen. Een ontzettende meevaller dat dit zo weinig is, want na het plaatsen van alle installaties (batterij, geiser, waterpomp en waterfiltersysteem) zal het huis nog beter in balans zijn.

Al trekkend aan de voorkant en duwend tegen de achterkant verplaatsten we het huis zo’n dertig meter verder. Hoewel de wielen wel een pompje lucht kunnen gebruiken, ging dit verrassend soepel. Een goede generale voor de overtocht naar Apeldoorn 😉

Al met al was het een mooie dag! Hij komt erbij in het rijtje van gedenkwaardige dagen: de tent opbouwen, open dagen organiseren, de wanden rechtop zetten en nu de tent weer afbreken.

Wat deden we nog meer?

Uiteraard hebben we vóór het afbouwen van de bouwtent niet stilgezeten. Integendeel, we hebben juist hard geklust om het tiny house waterdicht te maken, zodat de bouwtent kon worden weggehaald. Een greep uit de klussen die we deden:

• Houten gevelbekleding plaatsen. De kopse kant van het huis, waar voordeur en meterkast zitten, lijkt door al het hout net een Fins saunahuisje 😉 Of een Zweedse blokhut. We zijn er blij mee!
• Aluminium gevel- en dakbekleding plaatsen. Deze megalange platen van zeven meter moesten we op maat zagen. Een flinke klus, vanwege alle ramen en deuren waar uitsparingen moesten komen.

• Regenpijp installeren. Deze loopt in het dak over de kopse kant van het huis en vervolgens naar beneden door de muur. Netjes weggewerkt en uit het zicht. Dat vonden we mooi.

• Houten gevelbekleding in de olie zetten. Twee keer zelfs, om het hout te beschermen tegen regen, wind en zon. Want zo verkleurt het minder snel.

• Raam- en deurkozijnen verven. Afplakken, schuren, verven en nogmaals verven. Geen gemakkelijke klus bij -2 graden. Ondanks dat we de verf in emmers met heet water hadden gezet, bleef de verf stroperig. De tweede verflaag brachten we aan op een iets warmere dag en dat verfde meteen een stuk makkelijker.
• Meterkastdeur maken. De meterkast is bereikbaar vanaf de buitenkant van het huis. We wilden de deur graag integreren in de gevelbekleding, zodat je bijna niet ziet dat er een deur zit. Daarom maakten we zelf een deur van de planken die we ook als gevelbekleding gebruiken.
• Boeiboorden plaatsen. Oftewel: de dakrand. We zaagden houten planken op maat, verfden ze geel en plaatsten ze. Het huisje is hierdoor wel erg geel geworden… Aan de andere kant springt het er zo wel mooi uit 😉

• Glas plaatsen. Ein-de-lijk werd het laatste glas van het vaasraam geleverd en geplaatst. Nu is het huis helemaal waterdicht.
• Binnenmuren verven. We verfden het muurtje waar onze planken komen te hangen wit. En de keuken werd voor de helft antracietkleurig.

Meteen weer door

Afgelopen week gingen we rustig door met klussen en aanverwante zaken:

• Installaties installeren. We hingen onze meterkast vol: batterij, omvormer, geiser, waterpomp en waterfiltersysteem. En we sloten alle gas- en waterleidingen aan.
• Huis inrichten. We monteerden onze steigerbuizenkast tegen het witte muurtje. Deze steigerbuizen komen uit ons huidige huis. De groene planken komen van de oude boekenkast van mijn ouders. Voor de oplettende lezer: dit zijn dezelfde planken als degene waar de traptreden van zijn gemaakt. Daarnaast hingen we een plank op in de keuken. Ook afkomstig uit onze huidige keuken. Werd het meteen knus en huiselijk van.

• Even naar Apeldoorn. De gemeente heeft een gat gegraven op de plek waar onze regenwatertanks in de grond komen te liggen. De plek die we eerst in gedachten hadden, mocht niet. Dus toog Bouke naar Apeldoorn om een nieuwe plek uit te zoeken en deze te markeren. Dat lijkt misschien futiel, maar het is handig als de tanks op een goede plek liggen, bijvoorbeeld aan de kant van het huis waar ook de regenpijp uitkomt en waar het waterfiltersysteem zit.

• Vergunning aanvragen. Om in Apeldoorn te mogen staan, moeten we een omgevingsvergunning hebben. We zijn gestart met de aanvraag. Dat betekende: online gegevens invoeren en allerlei bouwtekeningen en -berekeningen aanleveren.
• RTV Utrecht te woord staan. We werden onlangs benaderd door RTV Utrecht voor een item over tiny wonen en (het gebrek aan) tiny house plekken in de regio Utrecht. Daar wilden we graag aan meewerken. Een verslaggever kwam langs op de bouwplaats, filmde ons tijdens het klussen en stelde tussendoor vragen.

Hoe nu verder?

De komende weken staan in het teken van het verder afmaken van het tiny house. Hoe verder we zijn als we het huis naar Apeldoorn verplaatsen, hoe makkelijker het wordt om er daadwerkelijk te wonen. Dus alles wat we nu doen is mooi meegenomen. Het voelt echt als de laatste loodjes en dat is een leuke fase. Hoewel er tegelijkertijd nog steeds veel is om uit te zoeken en uit te voeren. Combineer dat met de verhuizing (huis schoonmaken, meubels weggeven, spullen inpakken) en dan is het soms best druk. Maar we kijken er erg naar uit om in ons tiny house te wonen. En nu de bouwtent weg is, voelt het nóg echter dan voorheen. Op 13 februari organiseren we een laatste open dag in Utrecht. En in het weekend van 20 en 21 februari verplaatsen we ons huis naar Apeldoorn. Dat wordt ongetwijfeld weer een toevoeging aan het lijstje met bijzondere tiny house dagen!